Cześć Wszystkim RAKieto – Wspieraczom <3Moja choroba pobudziła we mnie wrażliwość na świat. Zawsze łatwo się wzruszałam, ale długo nie rozpamiętywałam tych momentów. Teraz przechowuję je w pamięci jako najpiękniejsze skarby. Zdaję sobie sprawę, że walcząc z moim pasażerem na gapę mam różne dni – te gorsze i lepsze, te, w których mogę spacerować i te, w których leżę całe dnie. I właśnie w tych dniach spędzanych w łóżku mogę odtwarzać to co „nagrały” moje zmysły, czerpać z nich siłę, aby móc dalej walczyć. Staram się dostrzegać więcej niż kiedyś. Iść wolniej, a nie biec. Trwonić czas na obserwowanie, paradoksalnie zyskując wtedy owy czas. Jakie to jest niesamowite, że można coś zyskać, tracąc coś innego. Nie potrafię jeszcze (JESZCZE <3) nazywać wszystkiego tak pięknie i poetycko jak Ania z Zielonego Wzgórza w najnowszym serialu. W głębi duszy mam nadzieję, że się tego nauczę. Tego zachwytu, tej prostoty, tego piękna <3Kochani, nie śpieszcie się dzisiaj nigdzie. Wróćcie do domu pieszo, oglądając otaczającą Was przyrodę. Jak nie macie takiej możliwości i jesteście skazani na środki komunikacji – uśmiechnijcie się do kogoś kto podróżuje z Wami <3 Siejcie dobro <3 Ściskam Was mocno moi RAKieto – Wspieracze <3

Opublikowany przez RAKieta Wtorek, 6 czerwca 2017